واقعه کربلا باهمه شور حماسی ، وفا و صفا و ایمان خالص گرچه در عصر عاشورا ظاهرا به پایان آمد. اما مأموریت حضرت سجاد( ع ) وزینب کبری ( س ) از آن زمان آغاز شد،از رسالت های سترگ حضرت سیدالساجدین( ع )علاوه برافشاگری های بیدارکننده علیه یزیدیان وبنی امیه که چهره واقعی خودرازیرپرده ریا،حیله و نیرنگ و حتی مقدس مآبی،مخفی می داشتند،تبلیغ مکتبى یعنى فراخوانى آشکار مردم به خدا وارزشهاى الهی بود که وحى نیز مردم را بدانها دعوت کرده است.
کرسی های اخلاقی زینت عبادت کنندگان در مسجد النبی شخصیت هایی را تربیت نمود که بعدها هر کدامشان زبان گویای تشیع در ترویج رسالت حقیقی پیامبر اسلام و اهلبیت علیهم السلام شدند.
اینک به مناسبت ایام حزن واندوه آل الله و سالروزشهادت آن امام همام روایتی نورانی از امام چهارم که نیاز امروز و فردای هر پیرو مکتب اهل بیت علیهم السلام است را با ذکر چند نمونه تقدیم نموده ، ثواب عمل به این کلام نورانی را به روح شهدای دشت نینوا و دیگر شهیدان مکتب حسینی تقدیم می کنیم.
*نشانه های مومن
حضرت سجاد "ع" می فرمایند؛ عَلَامَاتُ الْمُؤْمِنِ خَمْسٌ الْوَرَعُ فِی‌الْخَلْوَهًْ وَالصَّدَقَهًْ فِی الْقِلَّهًْ وَالصَّبْرُعِنْدَالْمُصِیبَهًْ وَالْحِلْمُ عِنْدَ الْغَضَبِ وَ الصِّدْقُ عِنْدَ الْخَوْفِ ؛نشانه های مومن پنج چیزاست،گناه نکردن در تنهایی،صدقه دادن هنگام تنگ دستی،صبر درمصایب و ناگواریها، برد باری هنگام عصبانیت،راست گویی هنگام ترس./ بحارالانوار ج64 ص293
اگر نوع بشربه این توصیه های امام سجادعلیه السلام توجه کند،جامعه دیگر شاهد ناهنجاریهای جورواجور امروزی نخواهد بود. در واقع این پنج جمله حضرت زین العابدین علیه السلام درس خوب زیستن و برنامه زندگی به سبک اهلبیت علیهم السلام است و چه بسیار مومنانی بودند و هستند که با انتخاب این سبک زندگی، منشا خدمات گوناگون به جامعه پیرامون خود شده اند.
*گناه نکردن در تنهایی
امام سجاد در بیان اولین ویژگی و نشانه مومن می فرمایند؛ " الْوَرَعُ فِی الْخَلْوَهًْ "یعنی؛ گناه نکردن در تنهایی.
«گناه» عملی است که با اراده و رضایت الهی در تضاد است، حال ممکن است برخی علنی مرتکب گناه نشوند مثلا به نامحر نگاه نکنند یا نعوذ بالله شرب خمر نکنند که کار خوبی است،اما اگر کسی در تنهایی بین خود و خدای خود برای او زمینه گناه به وجو آمد و به خاطر حفظ حریم الهی گناه نکرد در واقع دارای ایمان قوی و در زمره مومنان است.
*صدقه دادن هنگام تنگ دستی
" وَ الصَّدَقَهًْ فِی الْقِلَّهًْ " امام سجاد علیه السلام دومین نشانه مومن را صدقه دادن هنگام تنگ دستی می داند، در فضایل و کاربردهای معنوی صدقه،آیات وروایات و دستورالعمل های فراوانی داریم اما حضرت در این فراز ازروایت برصدقه هنگام تنگ دستی تاکید دارند.
وقتی مؤمن تنگدست است،به مقدارتوانش در راه خدا انفاق می‌کند وصدقه می‌دهد این گویای وابستگی مؤمن به خدا است. چون آن کسی که دستش خالی نیست اگر مقداری نیز کمک کند خوب است، امّا خیلی هنر نکرده است. چرا؟ چون دستش پر است. و چیزی از او کم نمی‌شود ،اما اگر در تنگ دستی کمک کرد خداوند به اضعف مضاعف برایش جبران می کند.
*خاطره ای از آیت الله العظمی گلپایگانی(ره)
نقل است مرجع بزرگوار شیعه مر حوم آیت الله العظمی گلپایگانی هنگام تحصیل وضع خوبی نداشت و به شدت گرفتار و بدهکار شده بود. روزی به کریمه اهل بیت علیهم السلام متوسل شد و از حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها خواست برایش دعا کند تا مشکل حل شود.
چند روز بعد وقتی به طرف حرم می رفت، یک آقایی به او گفت؛ سید سلام! ومبلغ یک تومن به ایشان داد. مرحوم آیت الله گلپایگانی می فرمایند؛خوشحال شدم با یک حساب سرانگشتی بدهی ها را میدادم و چیزی هم برای بچه ها تهیه می کردم ،زیرا یک تومن آن زمان پول خوبی بود به گونه ای که چهل تخم مرغ یک ریال بود! در این هنگام یک آقایی سلام کرد وگفت؛ به من کمک کن ! پنج ریال به اودادم دعا کرد و گفت؛به خدا قسم چند شبانه روزاست بچه های من چیزی نخورده اند،خیلی ناراحت شدم با خودم گفتم، گرچه تنگ دستم ولی به لطف خدا وعنایت اما م زمان "عج" بچه های من گرسنه نخوابیده اند،پنج ریال باقی مانده را هم به او دادم و از آن به بعد بود که ابواب رحمت الهی یکی پس از دیگری بر من باز می شد و حتی فهم و استعداد و درس خواندنم نیز متفاوت شد.
*صبر هنگام مصیبت
" وَ الصَّبْرُ عِنْدَ الْمُصِیبَهًْ " این کلام نورانی امامی است که بزرگترین و سخت ترین مصیبت ها را در کربلا و شام نظاره گر بوده است و فرمودند: "إنَّ عَمَّتی زَینَبَ مَعَ تِلکَ المَصائبَ و المِحَنِ النّازِلَةِ بِها فی طَرِیقِنا إلَى الشّامِ ما تَرَکَتْ [تَهَجُّدَها] لِلَیلَةٍ" عمّه ام زینب، با وجود همه مصیبت ها و رنج هایى که در مسیرمان به سوى شام به او روى آورد، حتّى یک شب اقامه نماز شب را ترک نکرد. / وفیات الأئمة ، صفحه441 .
بنابر این صبر در مقابل از دست دادن عزیرانی مانند پدر و مادر یا فرزند و برادر گرچه سخت،اما اگر انسان با قرائت آیه استرجاع همه چیز رااز خدا بداند و امانت الهی قلمدا کند نشانه ایمان قوی او به خالق سبحان است.
*بردباری هنگام عصبانیت
" وَ الْحِلْمُ عِنْدَ الْغَضَبِ "؛ بردباری هنگام عصبانیت نیز از دیگر نشانه هایی است که امام سجاد علیه السلام آن رابرای مومنان حقیقی بیان فرموده است، مؤمن هنگام خشم،جلوی خود رامی‌گیرد تاخشم وغضبش افسارگسیخته نباشد،زیرا نتیجه بردباری هنگام عصبانیت به تعبیر امام صادق علیه السلام عزت دارین را به دنبال دارد که فرمود؛«مامِنْ عَبْدٍ کظَمَ غَیظاً الّا زادَهُ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ عِزّاً فی الدُّنْیا وَالآخِرَةِ» بنده ای نیست که خشم خود را فرو برد مگر اینکه خدای متعال بر عزّت او در دنیا و آخرت بیفزاید./اصول کافى- جلد 2- صفحه 110.
*راستگویی هنگام ترس است
وَ الصِّدْقُ عِنْدَ الْخَوْفِ؛ پنجمین وآخرین توصیه ای که امام سجاد علیه السلام از آن به عنوان نشانه مومن یاد می کند راستگویی هنگام ترس است، مومن زمانی می تواند ایمان حقیقی داشته باشد که در هر حال صداقت داشته باشد، زیرا منشا دروغ دو چیز است یا برای به دست آوردن سود است یا دفع ضرر، حال امام سجاد می فرمایند؛ مومن واقعی کسی است هنگام خوف از ضرر هم راست بگوید و مثلا برای به دست آوردن سود به مشتری دروغ نگوید.
کریم دلفانی مدیر ارتباطات و اطلاع رسانی ستاد همکاریها