امام جواد عليه السّلام همانند پدران گرامىاش آينه تمامنماى والايىها و بزرگوارىهايى بود كه دارنده آنها را شايسته امامت و رهبرى انقلابى- الهى مىكرد. حضرتش در هفت سالگى، امامت عامه را برعهده گرفت. اگرچه در آن روزگار رهبرى و امامت خردسالى امرى نامأنوس بود و شايد بودند كسانى كه كينهتوزانه بر آن خرده مىگرفتند، اما حكمت الهى پيش از او نيز چنين اقتضا كرده بود و حضرت عيسى بن مريم عليه السّلام در حالى كه در گهواره بود به مقام نبوت دست يافت.
تاريخ در لابهلاى امامت زودهنگام امام جواد عليه السّلام اين باور و اعتقاد شيعه دوازده امامى را تأييد كرد كه «امامت منصبى الهى است و خداوند آن را به شايستگان و كمال يافتگان همه روزگاران مىبخشد»، چرا كه آن بزرگوار، در عين خردسالى با عالمان بزرگ عصر خود مباحثه نمود و با دانش خدا داده و برهان رسايش بر آنان پيروز شد، آنچنان كه عالمان و حاكمان عصر او در برابر آن سر تسليم فرود آورده، بدان اعتراف كردند.
پایگاه اطلاع رسانی دبیر خانه ستاد همکاریها ضمن تسلیت سالروز شهادت آن امام همام نه دروایت نورانی را از نهمین اختر تابناک امامت ولایت منتشر میکند باشد باتمسک به این رهنمود های نورانی سبک زندگی اهل بیت علیهم السلام را جامه عمل بپوشیم
*موقعیت شناس باشیم
قالَ عليهالسلام: مَنْ لَمْ يَعْرِفِ الْمَوارِدَ أعْيَتْهُ الْمَصادِرُ. (بحارالانوار، ج۶۸، ص۳۴۰)
فرمود: هركس موقعيتشناس نباشد، جريانات، او را مىربايد و هلاک خواهد شد.
*بدون دلیل سرزنش نکنیم
مَنْ عَتَبَ مِنْ غَيْرِ ارْتِيابٍ أعْتَبَ مِنْ غَيْرِ اسْتِعْتابٍ. (بحارالانوار، ج۷۱، ص۱۸۱)
سرزنش كردن ديگران بدون علّت و دليل، سبب ناراحتى و خشم خواهد گشت، درحالىكه رضايت آنان نيز كسب نخواهد كرد.
*مونس انسان در تنهایی
عَلَيْكُمْ بِطَلَبِ الْعِلْمِ، فَإنَّ طَلَبَهُ فَريضَةٌ وَالْبَحْثَ عَنْهُ نافِلَةٌ، وَ هُوَ صِلَةُ بَيْنَ الاْخْوانِ، وَ دَليلٌ عَلَى الْمُرُوَّةِ، وَ تُحْفَةٌ فِى الْمَجالِسِ، وَ صاحِبٌ فِى السَّفَرِ، وَ أنْسٌ فِى الْغُرْبَةِ. (بحارالانوار، ج۷۵، ص۸۰)
بر شما باد به تحصيل علم و معرفت، چون فراگيرى آن واجب و بحث پيرامون آن مستحب و پُرفائده است. علم وسيله كمک به دوستان و برادران است، دليل و نشانه مروّت و جوانمردى است، هديه و سرگرمى در مجالس است، همدم و رفيق انسان در مسافرت است؛ و انيس و مونس انسان در تنهایى است.
*همنشينى با بىخردان سبب فساد و تباهى
فَسادُ الاْخْلاقِ بِمُعاشَرَةِ السُّفَهاءِ، وَ صَلاحُ الاْخلاقِ بِمُنافَسَةِ الْعُقَلاءِ. (بحارالانوار، ج۷۵، ص۸۲)
معاشرت و همنشينى با بىخردان و افراد لااُبالى سبب فساد و تباهى اخلاق خواهد شد؛ و معاشرت و رفاقت با خردمندان هوشيار، موجب رشد و كمال اخلاق مىباشد.
*چهار شرط توبه
التَّوْبَةُ عَلى أرْبَع دَعائِم: نَدَمٌ بِالْقَلْبِ، وَاسْتِغْفارٌ بِاللِّسانِ، وَ عَمَلٌ بِالْجَوارِحِ، وَ عَزْمٌ أنْ لايَعُودَ. (کشفالغمه، ج۲، ص۳۴۹)
شرايط پذيرش توبه چهار چيز است: پشيمانى قلبى، استغفار با زبان، جبران كردن گناه نسبت به همان گناه و تصميم جدى بر اينكه ديگر مرتكب آن گناه نشود.
*سه ویژگی نیکان
ثَلاثٌ مِنْ عَمَلِ الاْبْرارِ: إقامَةُ الْفَرائِض، وَاجْتِنابُ الْمَحارِم، واحْتِراسٌ مِنَ الْغَفْلَةِ فِى الدّين. (بحارالانوار، ج۵، ص۸۱)
سه چيز از كارهاى نيكان است: انجام واجبات الهى، ترک و دورى از گناهان، مواظبت و رعايت مسائل و احكام دين.
*راهکاری برای عبور از سختی های محشر
مَنْ زارَ قَبْرَ اخيهِ الْمُؤْمِنِ فَجَلَسَ عِنْدَ قَبْرِهِ وَاسْتَقْبَلَ الْقِبْلَةَ وَ وَضَعَ يَدَهُ عَلَى الْقَبْرِ وَ قَرَأَ: «إنّا أنْزَلْناهُ فى لَيْلَةِ الْقَدْرِ» سَبْعَ مَرّاتٍ، أمِنَ مِنَ الْفَزَعَ الاْكْبَرِ. (وسائلالشیعه، ج۳، ص۲۲۷)
فرمود: هركس بر بالين قبر مؤمنى حضور يابد و رو به قبله بنشيند و دست خود را روى قبر بگذارد و هفت مرتبه سوره مباركه «إنّا أنزلناه» را بخواند از شدايد و سختیهاى صحراى محشر در امان قرار مىگيرد.
*راه رسیدن به رضوان الهی
ثَلاثٌ يَبْلُغْنَ بِالْعَبْدِ رِضْوانَ اللّهِ: كَثْرَةُ الاْسْتِغْفارِ، وَ خَفْضِ الْجْانِبِ، وَ كَثْرَةِ الصَّدَقَةَ. (بحارالانوار، ج۷۵، ص۸۱)
سه چيز، سبب رسيدن به رضوان خداى متعال است:
١. نسبت به گناهان و خطاها، زياد استغفار و اظهار ندامت كردن؛
٢. اهل تواضع و فروتن بودن؛
٣. صدقه و كارهاى خير بسيار انجام دادن.
*خصلت های زینت بخش
التَّواضُعُ زينَةُ الْحَسَبِ، وَالْفَصاحَةُ زينَةُ الْكَلامِ، وَ الْعَدْلُ زينَةُ الاْيمانِ، وَالسَّكينَةُ زينَةُ الْعِبادَةِ، وَالْحِفْظُ زينُةُ الرِّوايَةِ. (بحارالانوار، ج۷۵، ص۹۱)
تواضع و فروتنى زينتبخش حسب و شرف، فصاحت زينتبخش كلام، عدالت زينتبخش ايمان و اعتقادات، وقار و ادب زينتبخش اعمال و عبادات؛ و دقّت در ضبط و حفظ آن، زينتبخش نقل روايت و سخن است.