به گزارش پایگاه اطلاع رسانی ستاد همکاریها امام پنجم، حضرت امام محمدباقر(ع) در هفتم ذي حجه ي سال صد و چهارده هجري قمري به دست هشام بن عبدالملك اموي در مدينه مسموم گرديد و در قبرستان بقيع در كنار امام حسن مجتبي(ع) و امام سجاد(ع) به خاك سپرده شد.
آن حضرت به هنگام شهادت، پنجاه و هفت سال داشته و از امامت ايشان حدود بيست سال مي گذشت. در دوران امامت آن حضرت، فرصت هايى براي نهضت فكري به دست آمده بود كه امام باقر(ع) كمال استفاده را در جهت تربيت شاگرد و استحكام و گسترش تشيع و انقلاب فرهنگي نمود.
امام باقر(ع) در فرصت كوتاه و مناسبي كه به دست آمده بود، به تعليم و نشر علوم اسلامي پرداخت و دانش پژوهان برجسته ای را پرورش داد. اين موقعيت حساس، سرفصل بزرگي در تاريخ تمدن اسلامي گشود و رشد اسلام در دوره هاي بعد، تاثير فراواني از آن پذيرفت.
*در محضر امام باقرعليه السلام
مَن لَم يَجعَل لَهُ مِن نَفسِهِ واعِظاً فَإنَّ مَواعِظَ النّاسِ لَن تُغنِيَ عَنهُ شَيئاًٌ
كسي كه واعظي دروني نداشته باشد ، موعظه هاي مردم سودي به او نمي رساند/ بحار الأنوار ، ج ۷۸ ، ص ۱۷۳
*شیعه و تقوا
ما شِيَعَتُنا إلّا مَنِ اتَّقَي اللَّهَ و أطاعَهُ
شيعه ما تنها كسي است كه تقوا پيشه و مطيع خداوند باشد/ تحف العقول ، ص ۲۹۵
*راه مبارزه با خود پسندی
سُدَّ سَبيلَ العُجبِ بِمَعرِفَةِ النَّفسِ / راه خود پسندي را با خودشناسي ببند/ تحف العقول ، ص ۲۸۶
*نشانه رحمت خدا
إنَّ مِن رَوحِ اللَّهِ ثَلاثَةً : التَّهَجُّدَ بِاللَّيلِ و إفطارَ الصّائمِ و لِقاءَ الإخوانِ/ سه چيز نشانه رحمت خدا است: عبادت شبانه ، افطار دادن به روزهدار ، ديدار با برادران/ الأمالي ، طوسي ، ص ۱۷۲
*دعای معصومانه
رَبِّ أَصلِح لِي جَماعَةَ إخوَتي و أخواتي و مُحِبِّيَّ ، فَإنَّ صَلاحَهُم صَلاحِي
خدايا! همه برادران و خواهرانم و دوستدارانم را اصلاح فرما كه صلاح ايشان صلاح من است/ قرب الإسناد ، ص ۱۸
*خود را برای خدا بیارای
تَزَيَّنْ لِلّهِ بِالصِّدقِ فِي الأعمالِ با راست كرداري خود را براي خداوند بياراي/ بحار الأنوار ، ج ۷۸ ، ص ۱۶۴
*دلها را زنده می کنیم
إنَّ حَديثَنا يُحيِي القُلُوبَ/ سخن ما دلها را زنده میكند/ بحار الأنوار ، ج ۲ ، ص ۱۵۵
مَن كانَ ظاهِرُهُ أرجَحَ مِن باطِنِهِ خَفَّ ميزانُهُ/ هر كس ظاهرش بهتر از باطنش باشد ، ترازويش سبك آيد/ مشكاة الأنوار ، ص ۵۵۴
*پرحسرت ترینها در قیامت
اُطلُب بَقاءَ العِزِّ بِإماتَةِ الطَّمَع؛ پايداري عزّت را با ميراندن طمع بجوی / تحف العقول ، ص ۲۸۶
إنَّ أشَدَّ النّاسِ حَسرَةً يَومَ القِيامَةِ عَبدٌ وَصَفَ عَدلاً ثُمَّ خالَفَهُ إلي غَيرِهِ؛ حسرتمندترين مردم در روز قيامت ، بندهاي است كه سخن از عدالت گويد و با ديگران خلاف آن عمل كند / بحار الأنوار ، ج ۷۸ ، ص ۱۷۹
*استواري اخلاص با نماز
الصَّلاةُ تَثبيتٌ لِلإخلاصِ تَنزيهٌ عَنِ الِكبرِ/ نماز موجب استواري اخلاص و دوري از كبر است/ الأمالي ، طوسي ، ص ۲۹۶ .