ستاد همکاریها / حضرت امام حسن مجتبي(ع) در ۱۵ رمضان سال سوم (و به روايتي سال دوم) هجري قمري در مدينه ي منوره به دنيا آمد. كنيه ي آن حضرت، ابومحمد و القاب ايشان، تقي، زكي و السبط مي باشد.
امام حسن مجتبي(ع) پس از شهادت پدر بزرگوار خويش، مدتي امور خلافت مسلمانان را عهده دار گرديد و مهياي جنگ با معاوية بن ابي سفيان شد.
اما آن حضرت در پي خيانت گروه زيادي از ياران و لشكريانِ خود، تن به صلح با معاويه داد و از آن پس خلافت را رها كرد. امام حسن مجتبي(ع) پس از مدتي از كوفه به مدينه بازگشت و به ارشاد، هدايت و امامت جامعه ي اسلامي پرداخت.
امام حسن علیه السلام از نگاه پیامبر و ائمه
*تعبیر زیبای پیامبر
پيامبر صلي الله عليه وآله :حَسَنٌ مِنّي و أنَا مِنهُ أحَبَّ اللَّهُ مَن أحَبَّهُ/ بحار الأنوار ، ج ۴۳ ، ص ۳۰۶ .
حسن از من است و من از اويم ؛ هر كه دوستش بدارد ، خداوند دوستدار او است/ بحار الأنوار ، ج ۴۳ ، ص ۳۰۶ .
*همواره به یاد خدا
امام سجّاد عليه السلام :إنَّ الحسن عليه السلام لَم يُرَ فِي شَيءٍ مِن أحوالِهِ إلّا ذاكِراً لِلّهِ سُبحانَهُ
امام حسن عليه السلام در همه حال خداي سبحان را ياد ميكرد/ الأمالي صدوق ، ص ۲۲۴ .
*سخت كوش در صدقه دادن
امام باقر عليه السلام :كانَ الحَسَنُ كَثيرَ الاِجتِهادِ فِي العِبادَةِ و التَّصَدُّقِ؛ امام حسن عليه السلام در عبادت و صدقه دادن سخت كوش بود/نظم دررالسمطين ، ص ۱۹۶ .
*شبيه ترين مردم به رسول خدا
امام صادق عليه السلام :كانَ الحَسَنُ أشبَهَ النّاسِ بِرَسولِ اللَّهِ خَلقاً و سُؤدُداً و هَدياً
امام حسن عليه السلام در خلقت و سيرت و شرافت شبيهترين مردم به رسول خدا بود/الإرشاد ، ج ۲، ص ۵ .
در محضر کریم اهل بیت علیه السلام
امام حسن عليه السلام :أحسِن جِوارَ مَن جاوَرَكَ تَكُن مُسلِماً
با همسايهات به نيكي همسايگي كن تا مسلمان باشي/ بحار الأنوار، ج ۷۸، ص ۱۱۲.
*معیار خویشاوندی
القَريبُ مَن قَرَّبَتهُ المَوَدَّةُ وان بَعُدَ نَسَبُهُ ؛خويشاوند كسي است كه دوستي سبب خويشاوندي او است، اگرچه نسبش دور باشد/
تحف العقول، ص ۱۶۸.
*آرزوهای خدا محور
مَنِ اتَّكَلَ عَلي حُسنِ الاِختيارِ مِنَ اللَّهِ لَهُ لَم يَتَمَنَّ أنَّهُ في غَيرِ الحالِ الَّتِي اخْتارَهَا اللَّهُ
هر كس به حُسن اختيار خداوند براي او اعتماد كند، در هیچ حالی آرزو نميكند جز آنچه خدا برايش اختيار كرده است، باشد/
تحف العقول، ص ۱۶۹.
*كليد درِ حكمت
عَلَيكم بِالفِكرِ، فَإنَّهُ حَياةُ قَلبِ البَصيرِ ومَفاتيحُ أبوابِ الحِكمَةِ؛بر شما باد به تفكّر، كه تفكّر مايه حيات قلب شخص بصير و كليد درِ حكمت است/ إعلام الدين، ص ۲۹۷.
*مشورت راه پيشرفت
ما تَشاوَرَ قَومٌ إلّا هُدُوا إلي رُشدِهِم/ هيچ گروهي با هم مشورت نكردند ، مگر آن كه به راه پيشرفت خود رهنمون شدند
تحف العقول ، ص ۲۳۳ .
*نشانه برادری
اَلإخاءُ الوَفاءُ فِي الشِّدَّةِ وَ الرَّخاءِ/ نشانه برادري ، وفاداري در سختي و آسايش است/ بحار الأنوار ، ج ۷۸ ، ص ۱۱۴ .
*نیکی ها را نشمرید
مَن عَدَّدَ نِعَمَهُ ، مَحَقَ كَرَمَهُ؛هر كس احسانهاي خود را برشمرد ، بخشندگي خود را تباه كرده است/ بحار الأنوار ، ج ۷۴ ، ص ۴۱۷ .
*حقیقت احسان
اَلمَعروفُ مالَم يَتَقَدَّمهُ مَطَلٌ و لَم يَتبَعهُ مَنٌّ/احسان آن است كه تأخيري در پيش و منّتي در پس نداشته باشد/بحار الأنوار ، ج ۷۸ ، ص ۱۱۵ .
*اجتناب از افراد آبرو بر!
إذا سَمِعتَ أحَداً يَتَناوَلُ أعراضَ النّاسِ فَاجتَهِد أن لايَعرِفَكَ ؛هر گاه شنيدي شخصي آبروي مردم را ميريزد ، بكوش تا تو را نشناسد/بحار الأنوار ، ج ۷۴ ، ص ۱۹۸ .