به گزارش مرکز اطلاع رسانی دبیرخانه ستاد همکاری ها، به نقل از خبرگزاری حوزه؛ حجت‌الاسلام والمسلمین محمدجواد حاج علی‌اکبری، در جمع روحانیون و مسئولین فرهنگی حوزه علمیّه اصفهان اظهار کرد: یکی از موضوعات مهم در عرصه تربیتی حوزه علمیّه، توجه به آسیب‌ها و کاستی‌ها است.
وی با بیان اینکه در مباحث آسیب شناسی موضوعات باید نگاه جامع نگر داشت، گفت: توجه به شرایط زمانی ومکانی و پیچیدگی های اجتماعی در بررسی آسیب‌ها ضروری است.
رئیس مرکز رسیدگی به امور مساجد کشور تصریح کرد: یکی از نقش های مسئولین حوزوی توجه و تأکید به موضوعات مهم اجتماعی و آسیب‌هایی است که به مرز هشدار رسیده‌اند، طلاق در جامعه یکی از این موارد است که چه بسا به مرز بحران هم رسیده است، ولی در برخی از امور هم وضعیت هوشیار داریم و مشکل خاصی نیست.
وی ادامه داد: روحانیون هر آسیب و مشکلی که در جامعه می‌بینند، با توجه به رسالت صنفی و شرعی که بر عهده روحانیت است، باید عملکرد خود را مورد ارزیابی قرار دهیم و چه بسا کاستی‌های خود را بررسی کنیم.
حجت‌الاسلام والمسلمین حاج علی‌اکبری خاطرنشان کرد: در بُعد تحلیل آسیب‌های اجتماعی، حوزه علمیه و روحانیت در سه دهه دو خطای راهبردی داشته است، نخست مربوط به فضای آموزش‌وپرورش کشور است، چرا که بسیاری از روحانیون و طلاب مدارس آموزش‌وپرورش را میدان اصلی فعالیت‌های خود نمی‌دانند و با آنها بسیار کمتر ارتباط و آشنایی دارند.
وی با تأکید بر اهمیت مدارس آموزش‌وپرورش از مقطع پیش دبستانی تا پیش از دانشگاه و فضای فعالیتی که روحانیون می‌توانند انجام دهند، گفت: حوزه علمیه امروز باید جایگاه مدارس آموزش‌وپرورش و نقشی که روحانیت می‌تواند ایفا کند را تبیین کند.
رئیس مرکز رسیدگی به امور مساجد کشور افزود: تقویت زیر ساخت‌های ایمانی، شاکله شکل‌گیری شخصیتی و تحکیم مباحث اعتقادی و معنوی همگی در ایام نوجوانی و جوانی است که در مدارس آموزش‌وپرورش است.
وی ابراز کرد: حساسیت جایگاهی آموزش‌وپرورش چنان است که بر حوزه علمیه فرض است که طلاب و روحانیونی را برای حضور در میان دانش آموزان تربیت و اعزام کند.
حجت‌الاسلام والمسلمین حاج علی‌اکبری اذعان کرد: فضای آموزش‌وپرورش و دانش آموزان بسیار فضای آماده و مهیایی برای انجام تبلیغ و رسالت دینی روحانیت است، فطرت‌ها وجودها در دانش آموزان برای پذیریش اعتقادات و مفاهیم دینی آمده تر است.
رئیس مرکز رسیدگی به امور مساجد کشور بیان کرد: زمانی که ارزشی‌ها و حوزویان خود را از فضای آموزش‌وپرورش کنار کشیدند، برخی از نااهلان در این میدان نفوذ کردند، آموزش‌وپرورش یک میدان مصون سازو سرچشمه اصلی است که حوزه و حوزویان نباید نسبت به آن بی‌تفاوت باشند.