پایگاه اطلاع رسانی ستاد همکاریها متن روایت را از کتاب میزان الحکمه منتشر میکند
"اَلْقَلبُ ثَلاثَةُ اَنْوَاعٍ: قَلْبٌ مَشْغولٌ بِالدُّنْیا وَ قَلْبٌ مَشْغولٌ بِالْعُقْبَی وَ قَلْبٌ مَشْغولٌ بِالْمَوْلَی، وَ اَمَّا الْقَلْبُ الْمَشْغولُ بِالدُّنْیا لَهُ الشِّدَّةُ وَ الْبَلاءُ وَ اَمَّا الْقَلْبُ الْمَشْغولُ بِالْعُقْبَی فَلَهُ الدَّرَجَاتُ الْعُلَی وَ اَمَّا الْقَلْبُ الْمَشْغولُ بِالْمَوْلَی فَلَهُ الدُّنْیا وَ الْعُقْبَی وَ الْمَوْلَی"
قلب ها سه نوع اند:
قلبی که مشغول و وابسته به دنیا است،
قلبی که مشغول به آخرت است،
قلبی که وابسته به خداست.
اما آن قلبی که سرگرم و وابسته به دنیا است، همیشه دچار سختی و گرفتاری است.
قلبی که وابسته به تنعّمات اخروی است، به درجات و مراتب بالایی می رسد.
قلبی که دلبسته به مولا (خدا) است، هم دنیا ، هم آخرت و هم خدا را دارد
منبع ؛
میزان الحکمه جلد13 صفحه 52 حدیث شماره ٢١٣٨٢ ـ به نقل از المواعظ العددیّة صفحه ١٤٦