پایگاه اطلاع رسانی دبیر خانه ستاد همکاریها، ضمن تبریک ولادت با سعادت نهمین اختر تابناک آسمان ولایت و امامت مختصری از زندگی آن امام همام وچند روایت ناب ازحضرت جواد الائمه علیه السلام منتشر می کند.
حضرت امام ابو جعفر، محمد بن على جواد عليه السّلام نهمين امام از خاندان رسالت است كه حضرت ختمى مرتبت، به فرمان خداوند امر امامت را به آنان سپرد تا پس از وى مسئوليت و راهبرى امت و جامعه را برعهده گيرند؛ همان‌هايى كه قرآن، عصمت‌شان را بيان و روايات متواتر بر امامت‌شان تصريح كرده است.
امام جواد عليه السّلام همانند پدران گرامى‌اش آينه تمام‌نماى والايى‌ها و بزرگوارى‌هايى بود كه دارنده آن‌ها را شايسته امامت و رهبرى انقلابى- الهى مى‌كرد. در هفت سالگى، امامت عامه را برعهده گرفت. اگرچه در آن روزگار رهبرى و امامت خردسالى امرى نامأنوس بود و شايد بودند كسانى كه كينه توزانه بر آن خرده مى‌گرفتند، اما حكمت الهى پيش از او نيز چنين اقتضا كرده بود و حضرت عيسى بن مريم عليه السّلام نوزاد در حالى كه در گهواره بود به مقام نبوت دست يافت.
تاريخ در لابه‌لاى امامت زودهنگام امام جواد عليه السّلام اين باور و اعتقاد شيعه دوازده امامى را تأييد كرد كه «امامت منصبى الهى است و خداوند آن را به شايستگان و كمال‌يافتگان همه روزگاران مى‌بخشد»، چرا كه آن بزرگوار، در عين خردسالى با عالمان بزرگ عصر خود مباحثه نمود و با دانش خدا داده و برهان رسايش بر آنان پيروز شد، آن‌چنان كه عالمان و حاكمان عصر او در برابر آن سر تسليم فرود آورده، بدان اعتراف كردند.
فقيهان، راويان و عالمان بزرگ گرد وجود مبارك امام هفت ساله حلقه زدند و از چشمه جوشان دانش سرشار او سيراب شدند و بى‌شمار مسائل اعتقادى، فلسفى، كلامى، فقهى، تفسيرى و ديگر دانش‌هاى روز بشرى را از حضرتش روايت كردند.
امام جواد عليه السّلام همانند پدر ارجمند ش عهده‌دار سرپرستى شيعيان شد و آنان را در زمينه دانش، معنويت و سياست چنان پرورش داد تا بتوانند در مسيرى گام نهند كه امامان معصوم براى آنان ترسيم كرده بودند، زيرا اين جماعت روزگارى در پيش داشتند كه با دوره‌هاى قبلى متفاوت بود و آنان نمى‌توانستند همچون پيشينيان خود با امامى تماس و ارتباط داشته باشند. پس مى‌بايست در اداره خويش از توانمندى فكرى، سياسى، اجتماعى و اقتصادى شايان و در حد كفايت برخوردار باشند.
بدين ترتيب امام جواد عليه السّلام توانستند در مدت كوتاه زندگانى بابركت و الهام‌بخش خود اهداف بزرگى را در عرصه‌هاى ياد شده، محقق كنند.
شهادت آن حضرت در ۲۵ سالگى، خود بهترين گواه بر اوج موفقيت امام عليه السّلام در حركت و برنامه‌ريزى الهى‌اش مى‌باشد، تا آن‌جا كه حضور او در جامعه اسلامى، حاكمان سركش را چنان دچار آشفتگى و پريشان‌حالى كرده بود كه راه رهايى را در كشتن او و جلوگيرى از تلاش و فعاليت‌هاى سازنده‌اش ديدند. از همين‌رو برگه‌اى آلوده به جنايت بر سابقه ننگين خود و تبار خود افزودند.
*در محضر امام جواد عليه السلام،
*خود را به خدا بسپاریم
مَنِ انقَطَعَ إلى غَيرِ اللّهِ وَكَلَهُ اللّهُ إلَيهِ. 1
آن كه به غيرخدا روى آورد، خداوند به همو واگذارش كند.
*عاقبت کار غیر علمی
مَن عَمِلَ عَلى غَيرِ عِلمٍ أفسَدَ أكثَرَ مِمّا يُصلِحُ. 2
كسى كه ناآگاهانه عمل مى كند، بيش از به سامان آوردن تباه مى كند.
*وقتی به دشمن کمک می کنیم
مَن أطاعَ هَواهُ أعطى عَدُوَّهُ مُناهُ. 3
آن كه از هوسش پيروى كند، آرزوى دشمنش را برآورد.
*مرکب چموش شهوت
راكِبُ الشَّهَواتِ لا تُستَقالُ عَثرَتُهُ. 4
سوار بر مركب شهوت چون بلغزد، برنخيزد.
*نردبان موفقیت
الثِّقَةُ بِاللّهِ ثَمَنٌ لِكُلِّ غالٍ، وَسُلَّمٌ إلى كُلِّ عالٍ. 5
اعتماد به خداوند بهاى هر چيز گران بها و نردبان هر بلندى است.
*دشمن دوست نمای خدا
لا تَكُن وَليّا للّهِ في العلانيةِ عَدوّا لَهُ في السِّرِّ. 6
در آشكار دوست خدا و در نهان دشمن او مباش.
*قدر نیت های خیر را بدانیم
مَن لَم يَرضَ مِن أخيهِ بِحُسنِ النِّيَّةِ لَم يَرضَ بِالعَطِيَّةِ. 7
آن كه از برادرش به خوش نيّتى خشنود نشود، از عطاى او نيز خشنود نگردد.
*عزت در بی نیازی است
عِزُّ المُؤمِنِ غِناهُ عَنِ النّاسِ.8
عزّت مؤمن در بى نيازى او از مردم است.
* عاقبت ناسپاسی
نِعمةٌ لا تُشكَرُ كَسَيِّئَةٍ لا تُغفَرُ. 9
نعمتى كه سپاسگزارى نشود چون گناهى است كه آمرزيده نشود.
----------------------------
منابع؛
1/ الدرّة الباهرة : ص ۳۹، ح ۱۱۲ ؛ أعلام الدين : ص ۳۰۹، كشف الغمّة : ج ۳ ص ۱۵۸.
2/ المحاسن : ج ۱ ص ۳۱۴ ح ۶۲۱، تحف العقول : ص ۴۷ كلاهما عن رسول اللّه صلى الله عليه و آله.
3/ الدرّة الباهرة : ص ۴۰ ، ح ۱۲۰ ؛ أعلام الدين : ص ۳۰۹ وفيه «لا تقال» بدل «لا تستقال».
4/ الدرّة الباهرة : ص ۴۰، ح ۱۲۱ ؛ أعلام الدين : ص ۳۰۹.
5/ تاريخ دمشق : ج ۱۰ ص ۴۸۸ من دون إسنادٍ إلى المعصوم ؛ أعلام الدين : ص ۳۰۹.
6/ الدرّة الباهرة : ص ۴۱، ح ۱۲۹ ؛ أعلام الدين : ص ۳۰۹.
7/ تحف العقول : ص ۸۹ عن الإمام عليّ عليه السلام ، ثواب الأعمال : ص ۶۳ عن الإمام الصادق عليه السلام وفيه «كفّه» بدل «غناه» ؛ دستور معالم الحكم : ص ۲۲ عن الإمام عليّ عليه السلام.
8/ الدرّة الباهرة : ص ۴۱، ح ۱۲۷ ، أعلام الدين : ص ۳۰۹.
9/برگرفته از "پیشوایان هدایت"و «چشم تماشا (ترجمه کتاب نزهة الناظر و تنبیه الخاطر)»
.