پایگاه اطلاع رسانی دبیر خانه ستاد همکار های حوزه و آموزش و پرورش به مناسبت فرا رسیدن هفته پیوند اولیا و مربیان، برش هایی از توصیه های قرانی و روایی حجت الاسلام والمسلمین محسن قرائتی را منتشرمی کند.
سوز در بهشت!
گروهی از بهشتیان از یکدیگرمیپرسند چه شد شما اهل بهشت شدید،میگوید: «قالُوا إِنَّا كُنَّا قَبْلُ فی أَهْلِنا مُشْفِقینَ»(طور/26).
ما نسبت به بچه هایمان سوز داشتیم، بنا بر این نباید پدر و مادر ،بچه را به امان خدا رها كنند بلکه سوزداشته باشند البته نه فقط برای لباس یا امکانات رفاهی دیگر بلکه برای فكر،اخلاق و تربیت فرزند خود سوز داشته باشند.
*تكریم واحترام
نوجوان و جوان در اسلام كرامت و احترام دارد. پیغمبر شخص 21 ساله را فرماندار مكه كرد و جوان 18 ساله را فرمانده لشگر نمود.
از پیامبر سئوال شد ،یا رسول الله چقدر بها میدهید به این جوانها؟... فرمود؛باید بها دهیم، برای اینكه وقتی من در مكه فریاد توحید سر دادم « حالفنی الشّبان و خَالفنی الشّیوخ» جوانها با من بیعت كردند در حالی که «خالفنی الشیوخ» پیرها با من بیعت نكردند.
حال كه جوان كرامت دارد، حیف است جوانیش را به بطالت بگذراند ،اولیاء و مربیان، پدرو مادر باید دررشد علمی آنان را کمک کنند، امام صادق(ع)فرمود:«جِدُّواوَاجْتَهِدُوا»(عدةالداعی ص313) جدیت و تلاش كنید، جوان یا باید عالم باشد یا شاگرد عالم، حال ممکن است سئوال شود آیا جوان كارگر نمیخواهید!حتما کارگر میخواهیم ولی این كارگر روزی نیم ساعت شاگردی كند.
امام صادق(ع) فرمود: «بِرُّ الرَّجُلِ بِوَلَدِهِ بِرُّهُ بِوَالِدَیْهِ»(منلایحضرهالفقیه، ج3، ص483)احترام به فرزند ثواب كسی را دارد كه به پدر و مادرش احترام می كند.
*توجه به ظرافت های تربیتی
پدر و مادر باید به ظرافت های تربیتی توجه كنند، «طوبی لمن كانت امه عفیفه» خوشا به حال آن كسی كه مادرش عفیف باشد، هر لباسی را جلوی بچهاش نمی پوشد، جلوی بچه نباید با هم شوخی داشته باشند، محبت و صفا باشد اما حریم را باید نگهداشت و چشم بچه را در منزل به هرمساله ای باز نکند .
*بچهها را مساوی نگاه كنید
مساوات در محبت از وظایف اولیاء و مربیان است. بچهها را یك جور نگاه كنید، حتی اگر بچهی كوچكی را میبوسید، چنانچه بچهی دیگری مقابل اوست آن را ببوسید، امام صادق(ع) میفرماید؛پدرم با اینكه یكی از برادرهایم را دوست نداشت او را میبوسید می فرمود؛ میترسم ماجرای یوسف(ع) تكرار شود،چون حضرت یعقوب به یوسف اظهار علاقه میكرد، ولی برای بقیه این گونه نبود،حسادت بچهها گل كرد و یوسف را در چاه انداختند.
* تقویت شهامت و روحیه انقلابی
اولیاء و مربیان وظیفه دارند بچهها را با روحیه انقلابی با بیاورند، تقویت شهامت مسئله مهمی است، بچه مودب بچهای نیست كه بنشیند و از ترس پدرش هیچ نگوید، بلکه باید اورا جسور و حراف بار بیاورد تا در آینده بتواند با جامعه پیرامون خود ارتباط بر قرار کند.
حتی دختر بچه اگر اهل حرف زدن باشد ارزش او بیشتر است ، نقل است زنی به نمایندگی بقیهی زنان نزد پیامبر آمد وگفت: من نماینده زنها هستم و اعتراض دارم، یك سخنرانی كرد كه چرا زنان چنین و... وقتی سخنرانی او تمام شد، پیغمبر رو به مردان كرد و گفت: چند تا زن سراغ دارید كه به این خوبی حرف بزنند؟ به قدری زیبا و محكم حرف زد، كه پیغمبر به مردها فرمود؛ از این زن باید الگو بگیرید.
بنا بر این ؛بچهها را باید وادار كنیم محكم حرف بزنند، ماجرای امام جواد(ع) بهترین الگو برای ماست ،وقتی مامون الرشید وارد شد همهی بچهها فرار كردند، فقط امام جواد(ع) در كوچه ایستاد.
*نگاه عاطفی به فرزند
برخورد و نگاه عاطفی عاطفی یعنی اینكه ، اولیاء و مربیان با فرزندان و دانش آموزان صحبت كنند
«كَانَ النَّبِیُّ ص إِذَا أَصْبَحَ مَسَحَ عَلَى رُءُوسِ وُلْدِهِ وَ وُلْدِ وُلْدِهِ»(عدةالداعی، ص89) پیغمبر هر روز صبح دست روی سر بچه و نوه هایش میكشید،برخورد عاطفی یعنی اینكه پدر و مادر، اولیاء و مربیان با بچه ها صحبت كنند.
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(ص): «مَنْ قَبَّلَ وَلَدَهُ كَتَبَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ حَسَنَةً وَ مَنْ فَرَّحَهُ فَرَّحَهُ اللَّهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ»(كافى، ج6، ص49)
هر كس فرزندش را ببوسد ، خداوند عزّوجلّ براى او ثواب مى نويسد و هر كسى كه او را شاد كندخدا را شاد كرده است.
پیغمبر (ص) از مسافرت آمد، كوچولوها دویدند جلوی پیامبر و شادی كردند، پیامبر به اصحاب فرمود: هرکدام یكی از اینها را بغل كنید، هرکدام یكی از بچه ها را بغل كردند و خود حضرت نیز چند تا از کودکان را بغل كرد، وقتی بچهها بزرگ شده بودند، میگفتند: من آن هستم كه پیغمبر مرا بغل كرد.
پیغمبر یك روز نمازش را خیلی خلاصه كرد، گفتند یا رسول الله امروز خیلی نمازتان را سریع خواندی؟ فرمود: «أَ مَا سَمِعْتُمْ صُرَاخَ الصَّبِیِّ»(تهذیبالأحكام، ج3، ص274) آیا نشنیدی كه بچه در گهواره گریه میكرد، من نمیتوانم بچه گریه كند و نماز را طول بدهم.
*تشویق معلم به سبک امام حسین علیه السلام
امام حسین علیه السلام به معلم فرزندش هزار دینار پول داد، همه گفتند، آقا زیاد است فرمود: چه میگویید كه زیاد است؟ به معلم هرچه كمك كنیم میارزد. «وَ أَیْنَ یَقَعُ هَذَا مِنْ عَطَائِهِ»(المناقب، ج4، ص66) هزار دینار كجا، ارزش معلم كجا؟
*درس عملی حضرت زهرا به فرزندش
آموزش خیلی مهم است، اولیا به فرزندان خود بگویند؛ فرزندم بلند شو صحبت كن كه استاد امروز چه گفت؟!
حضرت فاطمه زهرا(س) این كار را میكرد ،امام حسن(ع) را میفرستاد مسجد، پای سخنرانی حضرت علی(ع) و بعد كه بر میگشت، میگفت: بلند شو و بگو كه پدر چه گفت؟ امام حسن(ع) نیز بر میخاست و سخنرانی میكرد.
یك روز امیرالمومنین(ع) برای اینكه سخنرانی پسرش را ببیند آمد و نشست، امام حسن(ع) سخنرانی نكرد و گفت؛ شما هستید من خجالت می کشم حرف بزنم.
حضرت امیرالمومنین(ع) چند روز بعد پشت پرده پنهان شد تا سخنرانی پسرش را بشنود ولی باز هم امام حسن(ع) فرمود: امروز یك جوری است و من میدانم كه بابا اینجاست.
منظور آنکه حضرت زهرا(س) بچهاش را تربیت میكرد كه سخنران شود.